Παραμύθια της οκάς

Σε λόγια πάλι θα χαθώ φτιασιδωμένα
Σαν από 'κείνα που πουλώ στην αγορά
Λόγια που ξέρω πως δε νοιάζουνε κανένα
Κι εγώ τα γράφω να περάσει η βραδιά

Κάτι τραγούδια για παράξενες αγάπες
Που επιζούν μόνο στα βάθη του μυαλού
Για όλες εκείνες τις μικρές μου αυταπάτες
Που κάθε νύχτα μου στοιχειώνουνε το νου...


Τι με κοιτάς; Τι με ρωτάς;
Ποιες αλήθειες να μάθεις ζητάς;
Τι με κοιτάς; Τι με ρωτάς;
Παραμύθια πουλώ της οκάς.


Μα τώρα άκου της σιωπής τη μελωδία
Ξέρω θα φύγεις πριν χαράξει η αυγή
Τα λόγια τώρα πια δεν έχουν σημασία
Όσα κι αν πω θα τα ξεχάσεις το πρωί

Μια μελωδία που τη σκάρωσα για σένα
Που 'χεις προλάβει τρεις φορές να μ'αρνηθείς
Κι ένας αγέρας που φυσάει λυπημένα
Μου ψιθυρίζει πως κι απόψε δε θα 'ρθεις...

Στίχοι - Μουσική - Ερμηνεία : Μίλτος Πασχαλίδης

ΤΕΛΟΣ.

Πόσο δύσκολη και συνάμα εύκολη απόφαση είναι να βάλεις τέλος…

Τι μπορεί να βασανίζει το μυαλό και την ψυχή σου για να φτάσεις να πεις, τέρμα ως εδώ…

Τι συμφορές μπορεί να έχουν προλάβει να σακατέψουν την 23άχρονη ψυχή σου, για να πάρεις μια τέτοια απόφαση…

Γράφω για σένα, χωρίς να σε ξέρω …

Γράφω για σένα, για τα χαμένα νιάτα σου …

Γράφω για σένα, γιατί η απουσία σου βύθισε στο πένθος όλο το νησί …

Γράφω για σένα, γιατί ήσουν αγαπητός και χαμογελούσες πάντα …

Γράφω για σένα, γιατί έφυγες και άφησες πίσω σου τεράστιο κενό …

Γράφω για σένα, γιατί ο πόνος της ψυχής είναι μεγαλύτερος και πολύ πιο δυνατός από αυτόν του σώματος …

Γράφω για σένα, γιατί πονάω όταν σκέφτομαι ότι αυτό όλο το σχεδίασες μόνος, ολομόναχος…

Γράφω για σένα, γιατί βασανίστηκες…

Γράφω για σένα, κι ας μην σε ήξερα…

Αντίο Δημήτρη, R.I.P.

Ο τόπος μου!

«Είναι αυτό το μαγικό της μυρωδιάς σου…»

Η Άνδρος,

αν είχε γεύση θα ήταν πικραμύγδαλο και ανθόνερο…

αν είχε μυρωδιά θα ήταν λεμονανθοί και άγριο θυμάρι…

Γνήσια Κυκλαδίτισσα με αντιθέσεις που την κάνουν μοναδική.

Το καλοκαίρι… σε θέλει με όρεξη για εξερεύνηση στη μαγευτική ενδοχώρα, με απεριόριστο χρόνο για περπάτημα, αλλά να έχεις στο νου σου ότι θα διανύσεις χιλιόμετρα για να βρεις τη μαγική παραλία και την πεντανόστιμη φουρτάλια!

Το χειμώνα… όταν οι γιορτές και τα Σαββατοκύριακα πάρουν πίσω στην πρωτεύουσα και τους τελευταίους πρόσκαιρους επισκέπτες,

φτάνει η ώρα του γεροβοριά και του απαγορευτικού...
Τότε η Άνδρος βάζει τα όμορφα της και περνάει τα αρώματά της…
γιατί τότε έχει φτάσει η ώρα για τα χοιροσφάγια και τις βεγγέρες,

το σπιτικό πόντζι και τη διήγηση παλαιών ιστοριών από τους μεγαλύτερους στους μικρότερους.

Τότε είναι η στιγμή που η Άνδρος μεταλλάσσεται και αυτό την κάνει να διαφέρει από τα άλλα Κυκλαδονήσια και φαίνεται ξεκάθαρα η Αρχοντιά της.

Εμπειρία ξεχωριστή να ταξιδεύεις στην Άνδρο!

Επιστρέφεις γεμάτος με όμορφες εικόνες, ευωδίες και με την προσμονή για την επόμενη εξόρμηση στην Αρχόντισσα του Αιγαίου!

 Agios Petros Gavrio, Easter

Batsi, view from Agios Filippos

 Pitrofos, Winter

Sunset in Agia Marina Beach

Bistis' Tower, Stenies 

 Ypsilou, Winter

 Sunset, view from Aprovato

 Snow in Andros

 Summer night in Chora, Andros

Sunset, view from Paleopolis