Μια γλυκιά ανάμνηση...

Σεπτέμβριος 2004

Στην εκπνοή ενός λαμπερού καλοκαιριού.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ύστερα από περίπου έναν αιώνα, έλαβαν χώρα και πάλι στην Αθήνα!

Η Αθήνα άστραψε και έλαμψε!  Όλα τα φώτα ήταν στραμμένα πάνω της και έδωσε τον καλύτερο της εαυτό!

Μετά από ένα όμορφο και ζεστό καλοκαίρι η επιστροφή στη βάση είναι δύσκολη και η προσαρμογή φαντάζει απάτητη κορυφή!

Η καθημερινότητα και η ρουτίνα στο γραφείο έχει αρχίσει να με κουράζει.

Δεν μου ταιριάζει αυτή η δουλειά, δεν είναι για μένα…

«Εγώ θέλω να γίνω βιβλιοπώλισσα!» ... όπως έλεγα από μικρή!

Φαντάζομαι να έχω ένα μαγαζί με μεγάλες ξύλινες βιβλιοθήκες από τοίχο σε τοίχο, μεγάλα παράθυρα και στη μέση ένα βαρύ παραλληλόγραμμο τραπέζι φορτωμένο χιλιάδες βιβλία… άλλα ανάλαφρα και άλλα με βαθύ νόημα και περιεχόμενο.  Άλλα μικρά, άλλα μεγάλα. Σκόρπιες σκέψεις, ιδεολογίες, αποφθέγματα, έρωτες, μάχες… να ξεπετάγονται από τις σελίδες του κάθε βιβλίου μαζί με αυτή την ιδιαίτερη μυρωδιά του χαρτιού!

Και παραμύθια...!  Πολλά παραμύθια!  Πολύχρωμα, με ωραίες εικόνες και με όμορφες ιστορίες που εξάπτουν την παιδική φαντασία!  Με ωραία εξώφυλλα και ιδιαίτερες βιβλιοδεσίες!

Και δωράκια!  Ψαγμένα!  Έξυπνα! Ιδιότροπα!

Το μαγαζί θα ανοίγει τις πόρτες του και θα καλωσορίζει τους πελάτες του με ένα σπιτικό γλύκισμα ή λίγο καφέ που θα τους κάνει να νιώσουν οικεία, σα στο σπίτι τους που λέμε...!!!

Και μετά...

-       «Ξένια! Οι προμετρήσεις είναι έτοιμες να μπουν στο φάκελο της μελέτης; Πρέπει να παραδώσουμε μέχρι το μεσημέρι!» ακούστηκε μια φωνή από το βάθος του διαδρόμου.

Πάει το συννεφάκι μου, απότομη η προσγείωση, το όνειρο μου σκόρπισε πάνω στα ανακατεμένα χαρτιά του γραφείου μου… Επιστροφή στην πραγματικότητα...

Δε μου ταιριάζει αυτή η δουλειά!  Δεν είναι για μένα...

Θέλω να φύγω και να κάνω αυτό που ονειρεύομαι!

Και το έκανα!  Μετά από μία εβδομάδα σχεδόν, δήλωσα παραίτηση και εξαφανίστηκα!  Πήγα αρχικά στην Άνδρο για να κάτσω να σκεφτώ και να οργανώσω τις σκέψεις μου και λίγο αργότερα ταξίδεψα στην Αμερική για μισό μήνα περίπου.

Ξεκίνησα να σκέφτομαι νύχτα μέρα… ακόμα και στον ύπνο μου σκεφτόμουν ιδέες!

Τι θέλω να κάνω;

Να ανοίξω βιβλιοπωλείο, κοινώς να επιχειρήσω!  Η έκφραση γυναικεία επιχειρηματικότητα ήταν η νέα τάση της εποχής!

Που θα το ανοίξω…

χμ! βασικό! Όμως και αυτή η ιδέα δεν άργησε να έρθει, ήθελα να ανοίξω ένα βιβλιοπωλείο και να κάνω τους πελάτες του να αισθάνονται σα να είναι σπίτι τους!  Τι καλύτερο λοιπόν από ένα βιβλιοπωλείο που θα στεγάζεται στο ισόγειο μιας παλιάς μονοκατοικίας.  Στο πατρικό μου σπίτι!

Και το όνομα αυτού: ΦΙΟΓΚΟΣ!

ΦΙΟΓΚΟΣ

ΔΩΡΟ-ΒΙΒΛΙΟ-ΙΔΕΑ

Ιανουάριος 2005

Βρισκόμαστε πλέον στην καρδιά του χειμώνα και μαζί με το ξεκίνημα του νέου έτους ξεκινάνε και οι ιδέες μου να γίνονται πράξεις.

Τα συνεργεία δουλεύουν πυρετωδώς για την ανακαίνιση του χώρου ενώ εγώ ασχολούμαι με τις αγορές.  Παρακολούθησα διάφορες εκθέσεις, έκανα νέες γνωριμίες, μπήκα σε ένα καινούριο κόσμο που μπορώ να πω πως με καλωσόρισε και με καλοδέχτηκε από την πρώτη κιόλας στιγμή.

Οι πρώτες παραγγελίες είχαν ήδη δρομολογηθεί.

Ο στόχος ήταν να προλάβουμε να ανοίξουμε πριν το Πάσχα!

Τελικά το πετύχαμε!

Δευτέρα, 11 Απριλίου 2005 το βιβλιοπωλείο ΦΙΟΓΚΟΣ ανοίγει διάπλατα τις πόρτες του!

«Όταν τα χρόνια περνούν γρήγορα σημαίνει ότι περνούν ευχάριστα!» έλεγε ένα μαγνητάκι, από τα πολλά που πέρασαν αυτά τα πέντε χρόνια από το σιδερένιο σταντάκι απέναντι από το γραφείο μου!

Πραγματικά ευχάριστα!  Όμορφα χρόνια, ανέμελα! Μοναδικές αναμνήσεις!

Η βεράντα με το τραπεζάκι και τις καρεκλίτσες μάζευε τους θαμώνες για αυτά τα ανεπανάληπτα «…απογεύματα με καφέ και τσιγάρο…»!

Η Κατερίνα – το στέλεχος του Φιόγκου!  Η Ζωή – που μας άναψε το πράσινο φως να δημιουργήσουμε το... κοτσανολόγιο!  Η Jessica που κάθε λίγο και λιγάκι μου έφερνε και ένα νέο «φρούτο» (γκομενάκι) να γνωρίσω για να πάρει την έγκριση… και ποτέ δεν με ενημέρωνε από πριν, να ξέρω τι με περιμένει… μεταξύ εγκεφαλικού και εμφράγματος πάντα με άφηνε!!!  Ο Δημήτρης, που τον έβρισκα πολλά πρωινά μεσοβδόμαδα να με περιμένει να ανοίξω γιατί πολύ απλά δεν ξύπναγε να πάει σχολείο και η Ruth τον παράταγε και έφευγε… και να πως γίνονται οι κοπάνες… και λίγο αργότερα κάποια μεσημέρια Σαββάτου ξενυχτισμένος και μετά από τρελό hangover, να παλεύει να συνέλθει με απανωτούς καφέδες!  Ο Παναγιώτης που του έμεινε απωθημένο εκείνο το θαλασσινό κερί με… «την αλμύρα»!  Το αξεπέραστο δίδυμο όλων των εποχών Μάκης-Χήνος.  Οι τρελές ατάκες του Μάκη ότι θα έρθει να μείνει μέσα στο φωτοτυπικό και θα βάλει στις μπιζουτιέρες …ξηρούς καρπούς!  Και φυσικά το skitching τα βράδια που φεύγαμε όλοι μαζί!  Η τρομερή εμφάνιση του Χήνου (κατά κόσμον Κωνσταντίνου) ένα βράδυ με το μποξεράκι!!!  Ο Πιέρος με το ποδήλατο να μου ρίχνει κάτω τις γλάστρες της βεράντας και να δοκιμάζει για πρώτη φορά στη ζωή του γαλλικό καφέ!!!

Λίγα χρόνια αργότερα, ο Jason, που έχει την έμπνευση να γράψει βιβλίο και αρχίζουν σιγά σιγά να συντάσσονται τα πρώτα κεφάλαια τα οποία μας τα φέρνει να τα διαβάσουμε και να κάνουμε διορθώσεις… ώσπου φτάνουμε στο σήμερα και το βιβλίο του είναι γεγονός.  Το «Εκλεκτός και Ευλογημένος, Η προφητεία» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Novelbooks (που λειτουργούν υπό την αιγίδα των εκδόσεων Ι. Σιδέρη).

Από το Φιόγκο, ποτέ δεν έλειψαν τα εικαστικά δρώμενα!

Ο τοίχος στον κήπο που μέσα σε ένα απόγευμα γέμισε πολύχρωμες «μούτζες» από δαχτυλομπογιές, η πορτοκαλί κολοκύθα που απέκτησε μάτια, μύτη και στόμα και το κερί που άναψε μέσα στο κουφάρι της ανήμερα του Halloween, τα φύλλα που μαζέψαμε από το δέντρο της νησίδας του δρόμου τα οποία στολίστηκαν περίτεχνα με καρφιτσούλες πάνω στην κουρτίνα της βιτρίνας για να υποδεχτούμε το φθινόπωρο και λίγο πιο μετά τα πολύχρωμα φωτάκια για τα Χριστούγεννα και τα χειροποίητα χριστουγεννιάτικα στολίδια από υλικό Fimo δια χειρός Κατερίνας τα οποία έγιναν ανάρπαστα μέσα σε μια βδομάδα!!!

Ο ΦΙΟΓΚΟΣ ήταν σημείο συνάντησης!  Ήταν στέκι!  Το στέκι μας!  Και το καταφύγιο μας κάποιες φορές!

Η γλυκιά ανάμνηση της ζωής μου που μου χάρισε τόσες όμορφες στιγμές!!!